maandag 27 juli 2015

Dag 11: Washington (DC)

Na een goede nachtrust en gedroomd te hebben van ons bezoek bij Obama kwamen we lekker uitgerust uit bed. Met zijn allen op kamer 347 ontbeten en ons klaargemaakt voor de bustour van vandaag. Bij de busstop aangekomen bleken 2 van de 5 bussen defect te zijn en duurde het een poos voordat onze bus kwam. Na een snelle overstap gingen we op weg naar Arlington National Cemetery. Tijdens de rit konden we even lekker uitwaaien.
Bij aankomst waren de eerste beelden gelijk heel indrukwekkend. Meer dan vierhonderdduizend militairen, veteranen en hun familie liggen hier begraven. Iedere week worden hier nog meer dan 30 mensen begraven. Ook op het moment dat wij er waren vond er een sobere plechtigheid plaats met 3 maal saluutschoten.
Wij zijn op weg gegaan naar het graf van de onbekende soldaat. Deze ligt er niet meer omdat door middel van de DNA technieken zijn nabestaanden achterhaald zijn. Bij het monument wordt er nog steeds wachtgelopen. We hebben even in de bloedhete zon gewacht maar konden toen wel de wisseling van de wacht zien. Ook vond er nog een kranslegging plaats. We zetten onze voettocht verder voort naar het graf van president John F. Kennedy.

Erewacht bij het graf van de onbekende soldaat...
Intussen was het lunchtijd en zijn we naar, inmiddels onze vaste, lunchplek gegaan de SUBWAY. Daarna gingen we naar de bus die ons naar de riviercruise zou brengen. Maar intussen werd het steeds donkerder en hoorden we in de verte al wat gerommel. Net op tijd zaten we in de bus want het kwam er met bakken uit. We zaten beneden lekker droog, dachten we. Jordy en Valerie zaten boven in de bus met open dak. Valerie kwam al snel naar beneden maar Jordy bleef nog even zitten. Hij werd dus tot op zijn onderbroek nat. Na een aantal flinke onweersklappen kwam ook hij maar naar beneden. Het water spoot uit de putdeksels omhoog en de weg stond blank. We besloten dan ook maar om de boottocht te cancelen. Intussen was het beneden in de bus ook niet droog meer, het lekte aan alle kanten. Het water stroomde aan de achterkant naar binnen. De bus werd steeds natter en warmer en we hoorden steeds meer vreemde geluiden. We waren dan ook blij dat we op de Washington Circle waren en uit konden stappen. We moesten wel snel zijn want nadat de eerste vier waren uitgestapt gingen de deuren al weer dicht. Maar het was gelukkig wel weer droog.

Aflossing van de erewacht bij ruim 35 graden Celcius
In de lobby van het hotel hebben we eerst nog lekker een bakkie koffie gedronken en onze telefoons tevoorschijn gehaald om onze berichtjes te checken.
Het sportieve duo bracht nog even een bezoek aan het fitnesscenter terwijl de andere van een lekker bad genoot.

Laatste biertjes/Rosé en chips uit onze koelboxen opmaken


Nadat iedereen zich had opgefrist zijn we weer lekker gaan eten bij de Food Market voor de derde avond op rij. Keus genoeg en dus voor ieder wat wils. Daarna nog lekker een afzakkertje gedronken op de kamer. Morgen gaan we Washington weer verlaten en vertrekken we met het vliegtuig naar Orlando Florida.

Antoinette.