Dag 25: Miami - Amsterdam

Maandag 10 augustus 2015, we willen geen van allen, maar aan alle mooie dingen komt helaas een eind. Vandaag gaan we dus terug naar Nederland. Om 09.00 worden we door de al in Nederland geboekte SuperShuttle opgehaald om naar Miami Airport te worden gebracht. We vliegen om 11.30 en zijn dan dinsdag 11 augustus rond 09.30 weer op Nederlandse bodem. De koffers zijn gepakt, de handbagage volgestouwd met mooie herinneringen en voor de laatste keer doen we een gezamenlijk ontbijt op de hotelkamer. Met lekkere koffie van het hotel.

Onze mobiele 'Inloop' kledingkasten

De stemming; bedrukt. Kevin en Valerie roepen wel 10x dat ze willen blijven, of er geen vliegtuigen kunnen worden gesaboteerd of dat we spontaan ziek kunnen worden of andere uitvluchten, om deze fantastische vakantie gewoon voort te kunnen zetten. Helaas, we gaan. Naar beneden. Voor de laatste keer met 8 koffers en 8 backpacks en wachten op de dingen die gaan komen. Busje is ruim op tijd, dus wij zijn ook op tijd op de luchthaven. Inchecken gaat zoals altijd ‘smootly’. We vliegen eerst naar Houston, Texas, waar we 3 uur moeten wachten voor de doorvlucht naar Amsterdam. Betekent een vliegreis van in totaal 12 uur, maar so be it. Koffers worden in Houston doorgelust voor Amsterdam, dus wij hoeven alleen maar van het ene vliegtuig naar het andere te boarden. Op de luchthaven Miami lopen we nog wat rond en kijken winkeltjes. Voor we het weten zitten we op de luchthaven van Houston. Met een giga trek – het is lunchtijd – dus we gaan op zoek naar voedsel. De kids spotten in no time “Subway” (onze huisleverancier van broodjes deze vakantie) dus de keus is snel gemaakt. Met allemaal een “long inch” voor de neus bikkelen we onze honger weg.

Onze 'huis' lunch voorziening

Daarna nog even shoppen. Robin nog een leuk t-shirt gescoord “Houston, we have a problem”, Antoinette voor opa nog op zoek naar een lekkere fles drank, maar die was niet te vinden. Dan maar in Nederland kopen. Half uur later dan gepland, boarden en zitten…. We kijken films, eten wat, drinken wat, proberen te slapen en zo gaat de vliegtijd redelijk snel voorbij en staan we na bijna 4 weken weer in Nederland, Schiphol Airport. Koffers komen snel en het taxibusje die ons naar huis rijdt ook. De terugreis verloopt in redelijke stilte. Heel wat anders dan de heenreis. Toen werden we om 04.00 in de nacht opgehaald en om 04.10 rolde de eerste schaterlach al door de bus. De Jongeneeltjes worden als eerste afgezet. Dikke afscheidskus, gaan elkaar snel weer zien en dan gaan wij naar huis. Op naar het gewone leven…. Maar terugkijkend op een supermooie tijd, een vakantie om nooit te vergeten. Stiekem hebben we de afspraak al gemaakt dat we over een paar jaar weer gaan reizen. Hoe de samenstelling dan zal zijn, zien we wel. De oudste kids zijn de komende jaren nog zwaar aan de studie en Ramon is dan ook een jaar of 18, dus je weet nooit hoe onze nesten gaan uitvliegen. Antoinette gaf al aan dat we lekker met zijn viertjes gaan, maar ik kon haar nog net redden van een paar pubers die het hier blijkbaar niet helemaal mee eens waren. Maar we zijn een heel speciaal stel samen, verschillend van persoon, maar respecteren elkaars hebbelijk- en onhebbelijkheden. Daardoor kunnen we deze reizen samen maken. Vrienden voor het leven…..

De nacht gaat over in de dag..

Robin gaat film en fotovoorstelling maken. Kunnen we over een tijdje lekker herinneringen ophalen en de reis nog eens beleven.

Ga jullie missen, ga het avontuur missen, ga Amerika missen, ga het ‘samen’-gevoel missen (de quality time als gezinnen bij elkaar) maar met het vooruitzicht naar onze volgende reis, doe ik het ervoor. Ik werp dan ook figuurlijk deze fles met 'ons' in het water en zie wel waar we over een paar jaar heen gaan.....

Op weg naar een volgende vakantiebestemming...

En mam, het is alweer een jaar geleden dat je ons verliet (13/08) maar ik weet dat je een fantastische reis met ons hebt gemaakt en dat je de mooiste rustplek ooit hebt gekregen bij de Maya’s in Belize. Voor mij is dit heel belangrijk.

Over en sluiten…….

Elly

Dag 24: Miami (FL)

Vandaag was het dan de laatste dag dat we konden gaan genieten van de vakantie. We hadden besloten om vandaag lekker rustig aan te gaan doen en lekker uit te slapen tot half tien. Na met zijn alle ontbeten te hebben met een goede kop koffie op de kamer van familie Oost zijn we richting het zwembad gegaan om lekker te gaan ontspannen. De ene lag filmpjes te kijken, de andere te slapen in de zon of een boekje te lezen.

Echter was er nog even paniek in de tent… Ramon had een grote kwallenbeet op zijn been. Ik ben gauw om ijs gerend, terwijl Kevin ondertussen anti-beetspray erop smeerde. Hierdoor was de ergste pijn binnen de kortste keren over en konden we verder gaan genieten van het heerlijke zonnetje.
Hier en daar hebben we nog even een duik in de heerlijke zee van Miami genomen en was het tijd voor de toeristische fotosessie bij de mooie zee.

Na alle mooie foto’s genomen te hebben, heb ik in de zon nog van een overheerlijke cocktail gedronken. Maar toen was het echt tijd om ons terug naar de kamers te begeven en de koffers klaar te maken voor de vlucht terug…

Nadat de koffers ingepakt waren, zijn we op zoek gegaan naar een restaurant. Helaas was het eerste restaurant niet wat we verwachtten en zijn we verder op zoek gegaan. We kwamen uit bij een Italiaan, waar we allemaal lekker gegeten hebben. Iedereen was er dan ook mee eens dat dit een van de lekkerste restaurantjes was van deze vakantie.

Beste restaurant van de vakantie, Italiaans Grill Restaurant Carrabba's in Miami Beach!

Helaas kwam er op de terugweg al een stukje Nederland naar beneden… Snel maar even geschuild en gewacht tot het droog was. Eenmaal in het hotel nog een afzakkertje genomen. Nu is het dan echt tijd om te gaan slapen en worden we morgen om 8.50am opgehaald met de taxi voor de vlucht naar huis..

Valerie

Dag 23: Miami (FL)

Vanochtend om 7 uur stipt werden de eerste omroepen om de cruiseschip te verlaten al luid gehoord. Het is zo ver, we moeten ‘Carnival Glory’ nu echt verlaten. Na een geweldige week op dit schip moesten we ons gereed maken voor vertrek. Na de koffers klaar gezet te hebben zijn we nog voor een laatste ontbijt gegaan op het schip. Iedereen genoot weer van een stevig ontbijt en een sterke bak koffie. Nadat we de koffers hadden opgehaald van de kamer gingen we richting het benedendek en voor we het wisten waren we terug in de grote hal waar we een week geleden ons zelf incheckten voor de cruise. Met een dubbel gevoel gingen we door naar de douane, dit leverde geen problemen op. We hadden ondertussen onze grote vriend Guillermo van de taxi al gebeld zodat we in een lekker tempo door konden naar het hotel. Keurig op tijd konden we de taxi instappen en waren we weer in ons oude vertrouwde hotel Miami Beach Resort and Spa.

Eindelijk weer fatsoenlijke wifi bij ons hotel..

De kamers konden we helaas nog niet in dus zijn we lekker aan het zwembad gaan liggen en hebben we zoals ze in de Caribbean zeggen ‘lekker lopen chillen mahn, jah mahn’. Uiteindelijk konden we de kamers in en na een kleine ‘siesta’ waren we weer ‘fresh and fruity’ om te gaan winken in Miami (Lincoln Road). We hebben een stuk langs het strand over de Boardwalk gelopen. Met de bus naar Lincoln Road.

Beach Walk

Super veel (dure) winkels waren er aan allebei de weerzijden te zien van de straat. We zijn dan ook veel winkels in geweest en hebben zelf nog een aantal spullen gekocht voor een leuke Amerikaanse prijs. Ik heb nieuwe Nike Airs gekocht die ongeveer 35 euries goedkoper zijn dan in Nederland. Na het eten hadden we besloten om nog wat inkopen te doen bij een supermarkt om daarna terug te gaan naar het hotel. We hebben nog een aantal flessen wijn die we op willen maken. Morgen is onze laatste dag in ‘The States’. We gaan er optimaal van genieten en zullen deze (weer) onvergetelijke vakantie goed afsluiten. 


Kevin Oost. (semper fi).

Volgende aankoop..

Beachwalk via de Boardwalk terug naar het hotel...



Dag 22: Cayman Islands - Miami (FL)

Vanmorgen ging de wekker alleen voor Antoinette en Elly om 08.20 uur. Samen hebben zij onze spullen alvast naar het zwembad gebracht zodat we daar de hele dag van de zon konden genieten.
De rest heeft lekker uitgeslapen tot 9.30 uur. Alles stond vandaag in het kader van eigen tempo en lekker rustig aan doen. Jordy was er vanmorgen nog eerder uitgekomen voor zijn dagelijkse sportiviteiten. Bij het ontbijt hebben we het rustig aan gedaan wat we zaten nog redelijk vol van de vorige dag.
Robin en ik zijn nog verhaal wezen halen bij de excursiedesk. De Kajaktocht door het mangrovebos was anders dan werd weergegeven op de website, duurde korter en had last van twee gedemotiveerde begeleiders. Dit werd netjes en direct opgelost doormiddel van een mooie “refund”.
Ramon, Valerie, Elly en Antoinette hebben nog midgetgolf gespeeld, waarbij Valerie beide keren heeft gewonnen, dit “koste” haar een traktatie op ijsjes.

Samen uit de zon..

Zodra er honger ontstond werd deze door de nodige lekkernijen gestild.
Om 16.00 uur zijn Kevin en Jordy nog gaan fitnessen om de laatste zweetdruppeltjes er voor vandaag uit te persen.

Werken aan de conditie....

Werken aan de muscles...

Door onze aankopen aan boord hebben we 4 loten ontvangen waarmee een giftbag gewonnen kon worden ter waarde van $ 100,-. Helaas hadden we geen geluk.
Met het avondeten werden we ingedeeld bij Visa, onze supervrolijke bediende. Ook vanavond was het weer partytime en Visa nam Valerie, Antoinette en Elly mee naar de dansvloer om de gangnam style te doen.
Na het eten werden we bij de bar nog even getrakteerd op een extra optreden van Shah, welke Ramon en Valerie bij zijn goocheltrucs betrok en ons allemaal deed verbazen met zijn kaarttrucs.
Alweer de laatste avond aan boord, morgen komen we om 08.00 uur aan in Miami en maken onze koffers alvast klaar om van Miami Beach te kunnen gaan genieten met hopelijk nu beter weer dan de dag voordat we met de cruise vertrokken.

Marco

Dag 21: Roatan - Cayman Islands

Vandaag heb ik de laatste excursie aan boord van de Carnival Glory. We gaan vandaag kano varen door de Mangroven en we zijn op de Kaaiman eilanden en daarna gaan we naar Stingray City.

Het is druk voor de kust van de Cayman Islands (rechts is de Carnival Glory)

Met een boot worden we van ons cruise schip naar de wal gebracht. Eerst gaan we langs de winkeltjes in St. George, de hoofdstad van Cayman Island en kopen souvenirs. Dan gaan we met een busje naar de jachthaven. Daar stappen we in tweepersoons kanos.

Ik ben er echt geweest!

Jordy en Valerie slaan drie keer om en vallen in het water. Ik ga samen met Kevin en Pap gaat samen met Mam. We varen langs de Mangrove bossen maar we zien meer luxe villa’s dan Mangroven. Het is erg warm en we zien onderweg veel Inguana’s (soort leguanen) De gidsen hebben er niet veel zin in en we waren snel weer terug in de haven. Ik heb ook nog een kwal gezien. Een bijzondere die alleen hier voorkomt. Hij zwemt op zijn kop met de tentakels omhoog en geeft in het donker licht. Met de boot zijn we de zee opgevaren. Na een een poosje kwamen we bij een plek in de zee waar je kunt staan. Er waren heel veel andere boten en hier kun je de Stingray’s of pijlstaartroggen voeren en aaien. Ze waren met heel veel en best groot. Ik was best wel een beetje bang in het begin maar heb ze toch geaaid. Was hartstikke cool om te doen. We konden ze met stukjes inktvis voeren maar dat heb ik niet gedaan. In de avond hebben we weer lekker gegeten in het restaurant aan boord. Ik heb garnalen als voorgerecht besteld en teryaki zalm als hoofdgerecht en gemengd fruit als toetje. Het was weer gezellig en lekker.

Antoinette toch ook met de stingray in bad..

Onze ober van gisteren (Visa) heeft weer op de tafels gedanst tijdens showtime. Toen hebben we nog een cocktail gedronken en hebben Pap en Mam nog gedanst. Ik heb nog een potje Fifa gespeeld in het EA Sportscafe maar ben dik ingemaakt door een grotere jongen. Welterusten allemaal!

Ramon

Dag 20: Belize - Roatan (Honduras)

En daar zaten we weer aan het ontbijt om half 8. Alleen zag het weer er niet zo goed uit. Het was echt “Miami weer”, kortom het was grijs buiten met regen en onweer. Lekker, dachten we al, want vandaag stond een privéstrand op het programma.

Honduras

Gelukkig klopte mama haar voorspelling en trok het slechte weer binnen een half uurtje weg. Dus daar gingen we weer met zijn achten aan land en dit keer was het Honduras. We nemen een kabelbaan naar het privéstrand. Hier krijgen we onze ligbedden en drijfplanken om lekker te relaxen. Dat hebben we dan tot zeker half twee ook gedaan.
Maar goed de meesten van ons konden toch niet zo goed stilzitten en we zijn dan ook nog redelijk actief bezig geweest. We hebben gebasketbald, gevolleybald en gesnorkeld. Dit alles leverde leuke wedstrijdjes op en beelden van mooie vissen en koraalriffen.

Ha(a)i!

Helaas was het om half 2 al weer tijd om met de kabelbaan terug te gaan richting de steiger. Hier hebben we zoals gewoonlijk in sneltreinvaart de souvenirwinkeltjes bezocht om vervolgens rond half 3 weer keurig op tijd op de boot te zijn voordat deze weer zou uitvaren.

Luxe transport van het strand naar ons cruise schip...

Inmiddels had iedereen wel aardig honger gekregen en hebben we met zijn allen het buffet aan boord geplunderd. Hierna was het voor de meesten tijd om even lekker uit te buiken in het zonnetje of op bed. Kevin, Ramon en ik hebben nog even onze dagelijkse bewegingsoefeningen gedaan om vervolgens de rest te vergezellen in de zon en in het zwembad.

Under The Palm Tree....

Ook vanavond moest er natuurlijk weer gegeten worden. Ditmaal waren de dames zeer geamuseerd door de overvrolijke en giechelende ober Visa. De moeders waren zo vermaakt dat de tranen in de ogen stonden van het lachen en dat ze moeite hadden met het bestellen van hun eten. Na een hoop gelachen te hebben waren ze gelukkig weer wel in staat om hun diner te verorberen. Dit diner was dan ook het meest lachwekkende diner van de vakantie tot nu toe.

Jordy

Hihihihihihi....lachen met onze ober 'Visa'

Dag 19: Cozumel - Belize

Mom's Last Journey....

Vanochtend weer eens vroeg uit de veertjes, want we gaan op excursie naar Altun Ha (Maya ruïnes) en River Wallace (hopelijk spotten wildlife). Het ontbijt is heel goed op de boot, dus voor ieder wat wils. Rond 08.45 worden we met een tender richting het vaste land vervoerd. De boot ligt buiten territoriale wateren, dus ruim een kwartier over water voordat we vaste voet zetten in Belize. Het is deze keer een georganiseerde excursie, dus we worden keurig opgevangen door de reisleiding ter plaatse. De bus in bij de M&M’s (Melena en haar collega, wiens naam ook met een “M” begint, maar die ik ben vergeten). Vandaar de originele bijnaam voor het stel. Melena is een toppertje qua reisleiding; vertelt veel en met een flinke dosis humor, rolt er geregeld een lach door de bus. Belize moet het voornamelijk hebben van het toerisme en wat export van suikerriet, maar voor de rest is het een arm gebied. Hier en daar wat boeren die met iets wat de naam “landbouw” draagt, de kost verdienen, maar vooral veel vervallen huisjes en dito mensen. Hoe verder we de jungle inkomen, hoe minder bebouwing… Na ongeveer een uur, komen we bij de Maya ruïnes. Voor toeristen is maar een klein deel van deze tempels te bezichtigen, maar waar wij gaan kijken zijn ze de moeite waard. Een paar kleine Maya tempels en een hele grote, de tempel van de zonnegod.

Altun Ha Maya tempel...

De Maya’s geloofden dat wanneer je de doden zo hoog mogelijk bracht, zij dichter bij God zouden komen. Opeens was er ook een emotioneel moment aangebroken. Voordat we deze reis gingen maken, hebben wij besloten om mama’s as mee te brengen en op een van de tempels uit te strooien. Hoe graag had zij zelf de reizen gemaakt zoals wij dat doen, geïnteresseerd als zij was in andere culturen en mensen. Met zijn achten zijn we op een van de meest rustige tempels geklommen en hebben daar samen haar as verstrooid. “Lieve mam, je bent meegegaan op reis. Dit is voor jou het eindpunt. Dichter bij God kan ik je niet brengen. Vlieg maar weg, je bent vrij. Ik zal je nooit vergeten en altijd van je houden”….. Marco, Anoinette, Jordy en Valerie; dank je wel dat jullie er voor ons waren op dit emotionele moment en dit samen met ons hebben beleefd. Vergeten we nooit!

Na een emotioneel moment weer een lach....

Mom's Last Journey

Het kostte mij even moeite om weer tot mezelf te komen, maar het voelde heel goed en een bepaalde rust kwam over mij heen toen ik nog heel even alleen achter bleef om het moment vast te houden. Mama heeft haar eigen speciale plek gevonden.
Dan de bus weer in en uiteindelijk stoppen wij bij een resort waar we de lunch kunnen nuttigen; kip en bonen gekookt in kokos of de ouderwetse burger. Ieder kiest wat hij/zij het lekkerst vindt en dan hop, de boot in met zijn allen.

Bootje heeft geen overkapping, dus de zon brand lekker op onze bol. Eenmaal varende, zien we tropische vogels, apen, een klein krokodilletje en een giga hagedis in de meest wilde kleuren.

Metertje vlees..

De bedoeling was dat we op zee nog dolfijnen etc. zouden spotten, maar die waren waarschijnlijk ook op vakantie. Niet gezien in ieder geval. En toen gebeurde het. Sputter, weer even varen, nog meer sputter, sputter en uiteindelijk…. Niets. Helemaal niets. Onze geweldige schipper wilde ons eerst nog laten geloven dat er iets met de motor was, maar de sukkel was gewoon vergeten om die schuit vol te tanken.

Iguana

Daar lagen we dan. Midden op zee, met een cruiseschip wat op vertrekken stond. Een andere excursieboot zou ons ophalen. Half uurtje wachttijd. Maar ach, moet kunnen toch, in een bootje zonder overkapping. We voelden ons als gekookte kreeften vlak voor het diner. Uiteindelijk duurde de redtijd iets langer, maar de humor van een stel gekleurde vrienden uit Miami werkte aanstekelijk (in koor zingen “refund”, “refund”,  verwerkt gelijk je ongelooflijke irritatie over zo’n stomme actie).
Op het nippertje aan boord van de “Carnival Glory” gesprongen en zo kwam een einde aan een zeer bewogen, bij tijden emotionele dag…… One to remember…. Dag mam……

Elly

Prachtige Sunset vanaf de Carnival Glory...

Dag 18: Cozumel (Mexico)

Vanmorgen om half acht meerde het schip aan in Mexico. Na even wat onduidelijkheid over de juiste tijd, vanwege een uur tijdsverschil , was iedereen toch weer snel aangekleed en klaar om naar het ontbijt te gaan. Na een lekker ontbijt genuttigd te hebben konden we beginnen aan een dagje Cozumel.  Het was weer een hele warme dag. Na de nodige foto’s gemaakt te hebben van het schip en een aantal winkeltjes te hebben bezocht, want Jordy had weer eens een zonnebril nodig, gingen we op weg naar de verzamelplaats voor onze boottocht. Daar aangekomen konden we eerst nog een paar uurtjes van het strand genieten. Met zijn alle lekker afkoelen in de zee. Nadat de kids aan het volleyen waren, dronken wij een lekker bakje koffie, gebracht door een hele behulpzame Mexicaan. Robin en Marco besloten om ook een poging te wagen en  stortten zich in de wedstrijd. Ze merkten dat hun conditie toch wel wat te wensen overliet. Na veel zweetdruppels en een paar schaafplekken was het tijd om te verzamelen voor de boottocht. Maar deze was een kwartiertje verlaat, uiteindelijk werd dat een half uur.
Eenmaal op de boot, bleek dat we een privébootje hadden. We waren de haven nog niet uit en kregen al een ijskoude Corona, we lieten deze dan ook goed smaken. We kregen uitleg over de snorkelspullen en na een klein stukje varen gingen de mannen en de kids het water in. Robin met zijn go pro en Marco met zijn onderwatercamera in de aanslag. Er werden dan ook veel foto’s gemaakt. Elly en ik besloten ook een lekkere verkoelende duik te maken en sprongen ook in het diepe. Na een tijdje rond gedobberd en gesnorkeld te hebben klommen we de boot weer in om naar een andere plaats te varen waar het wel 20 meter diep was. Ook hier sprongen we weer alle acht het water in. De vissen zwommen tussen onze benen door. Na ook nog een derde plek te hebben bezocht en de nodige Corona’s te hebben gedronken gingen we weer terug naar de haven.

Jordy & Valerie

Kevin

Iedereen had reuze honger en we gingen dan ook op zoek naar een restaurantje om iets te eten. Maar eerst moest er nog rondgekeken worden in een sportzaak. Waar Ramon, tot groot plezier, voetbalschoenen kreeg  nog wel dezelfde als Neymar. Volgens mij heeft hij ze mee naar bed genomen. Jordy en Valerie hebben nog wat duikbrilletjes ingeslagen, waaronder één met de Amerikaanse vlag.  Toen was het hoogtijd voor de lunch, die we aten in een hardrock café.
Nadat Jordy ook nog wat Dollars had gewisseld voor Mexicaanse Pesos werd het hoog tijd dat we weer richting de boot gingen.

Hardrock Cafe Cozumel weet dat de Holland 8 zijn geweest..

Onderweg nog een aantal souvenirs  gescoord en toen zat de leuke maar vooral vermoeiende dag in Mexico er weer op.  Kevin en Jordy gingen zoals gebruikelijk nog even sporten en daarna zijn we lekker aangeschoven in het restaurant waar het de bediening maar niet lukt mijn naam goed uit te spreken. Na het diner hebben we nog een rondje door het casino gedaan en daarna lekker in bed gekropen want morgen gaat de wekker weer om 7 uur voor een volgende excursie.

Antoilet.

Puerta Maya Cozumel (Mexico)

Dag 17: Miami - Cozumel (Mexico)

Ik heb heerlijk geslapen in onze hut nummer 2335. Heel goed bed en bijna kingsize. Ramon slaapt bij ons op de kamer in een eenpersoonsbed. De hut is heel praktisch ingericht met zelfs 220V, een satelliet TV met diverse kanalen, movie channel en informatie kanaal. Verrassend hoeveel ruimte je nog in de kamer hebt met 3 koffers. Jordy en Kevin slapen samen op 1 kamer naast ons en onze ander buurtjes zijn Marco, Antoinette en Valerie. De gangen met alle hutkamers zijn superlang en je moet goed zoeken welke van ons zijn. We hebben een herkenningspleister aan de buitenkant geplakt zodat je direct ziet dat die kamer van ons is..Er stond een lange rij bij het ontbijt, maar de keuze is werkelijk reuze! Op het eten en het All-Inclusive concept hier voor het ontbijt en lunch valt niets op aan te merken dat is gewoon erg goed. Pizza bars, Broodjes bar, Taco bars ..you name it en het is er met ruime openingstijden. Op het Lido deck (verdieping 9) is het meeste vertier. Een supergroot bioscoopscherm buiten boven het zwembad, whirlpools, basketbalveld, minigolf baan is allemaal aanwezig. Stilte ruimtes om te zonnen voor volwassenen enz. enz. Het schip is erg mooi afgewerkt en wordt continue schoongemaakt. Meer dan 1100 medewerkers zijn hier dag en nacht bezig voor ruim 2300 passagiers. Bouwjaar van het schip is 2002 en heeft 500 miljoen gekost. De oceaan is hier ongeveer 2 km diep en op het schip vindt je o.a. een groot casino, fitness, theaterzaal en op verdieping 5 vindt je een complete winkelstraat met merkwinkels als Cartier, EA Sportsbar, Chanel en Guess. Overal spelen muziekbandjes, zanger/gitaristen en zijn er optredens van stand-comedians. En af en toe kijk je naar buiten en denk je…krijg nou wat…we varen op de oceaan!

Lido Deck (hier gebeurt het..)

Je voelt niet dat je vaart, maar als je vanuit je hut/kamer of vanuit de verschillende restaurants naar buiten kijkt weet je weer….ik ben aan het cruisen! Vandaag zijn we rond de westkant van Cuba gevaren richting Cozumel Mexico. Dat is morgen onze eerste Port of Embarkation……In Nederland hebben we via Cozumel Tours een excursie geboekt (strand en boottocht naar koraalriffen). Goed wat valt er verder te vertellen over deze dag…ik vat het kort samen….zonnen, zonnen, zonnen, rondje lopen en filmen en fotograferen, dippen in de diverse pools, zonnen, zonnen, smeren, smeren, smeren, eten, drinken, eten, drinken, dippen in de diverse pools, rondje lopen, dolfijnen spotten, eten, drinken zonnen, zonnen, paar uurtjes maffen, drinken, zonnen, zonnen, buitje regen, zonnen, zonnen, drinken en eten….heerlijk na twee weken vele indrukken en autorijden in hartje New York, Miami en Washington…Elke avond gaan we ‘a la carte’ eten in het Golden Restaurant. De dames gaan in het lang (niet verplicht maar hoort er wel een beetje bij) en de mannen ook in het lang (de broek dan) De kids gaan gewoon in local tenue en dat is shirt en short. We hebben allemaal een pasje gekregen dat is gekoppeld met onze creditcard. Daar doe je hier aan boord alles mee. Toegang, betalingen en is tevens je ID bewijs voor als je van en aan boord gaat. De rest ligt dus in de hutkluis.

Even wennen aan het uitzicht...

Voor de kids hebben we een soda & bubbles pakket gekocht (onbeperkt alle softdrinks en sappen) De oudjes doen het met de gratis limonade (best lekker) thee, koffie, water en chocolademelk en af en toe halen de kids met hun soda & bubbles pakket een Cola of iets anders…We hebben een aantal flessen wijn gekocht in Miami en die mochten we meenemen aan boord en af en toe kopen we een biertje met onze cruise-pas. Zo heb je een beetje idee gekregen hoe het er bij een Carnival Cruise aan toe gaat…Ik ga weer verder met waar ik gebleven was voordat ik dit stukje begon te typen…..zonnen, drinken, eten en genieten!

Robin (aka pirate of the carabbean)

Altijd moeite met de weg vinden...behalve als het om dit soort winkels gaat....

Ramon heeft zijn plekje gevonden..

Dag 16: Miami (FL)

Vandaag was dan eindelijk de dag dat onze cruise begon. Na eerst lekker ontbeten te hebben op onze kamer, gingen we met alle koffers naar beneden. Dat was nog een heel karwei… Na tien minuten gewacht te hebben, kwam eindelijk de eerste lift. Die zat zo vol dat er maar drié van ons erin paste. Na nog is tien minuten gewacht te hebben hadden ik en de andere vier eindelijk een lift. Echter waren we nog niet van het wachten af, want de lift stopte op elke etage…

Welcome To Miami...

Nadat we allemaal beneden waren zijn Antoinette, Elly en ik op zoek gegaan naar een lekker bakje koffie om even wakker te worden. Om half 12 was het dan zo ver. Onze taxi stond voor de deur en we gingen op weg naar het cruiseschip. Wat was deze groot! Er was aangegeven dat we om 1.00 pm konden boarden, maar tot ons geluk konden we gelijk het cruiseschip al op. We kwamen allemaal met gemak door de security check, die voor de zoveelste keer al gedaan moest worden, totdat Robin aan de beurt was. Zijn tas moest natuurlijk weer onderzocht worden. Maar wat bleek nou, zijn videocamera was opgeklapt dat het precies in de vorm kwam te liggen van een pistool. O.o Robin toch…
Nu was het echt zover, we mochten het cruiseschip op. Na de laatste zaken geregeld te hebben, was het tijd om op zoek te gaan naar de kamers. Die vielen gelukkig bij iedereen in de smaak. Daarna was het tijd voor de lunch. Om de ruimte van de lunch te vinden, was al een heel karwei op zich. Wonder boven wonder vonden wij de lunchruimte in één keer en het eten smaakte ook goed. Nadat we op ons gemak gegeten hadden, was het tijd voor de ‘emergency’ oefening. Met zijn alle op zoek naar cluster C. Deze keer duurde het wat langer voordat wij deze gevonden hadden. Iedereen werd in rijen per boot neergezet en op elkaar gepropt. De hitte was echt niet meer te harde. Dit achter de rug te hebben, was het dan eindelijk tijd voor het eerste echte rustmoment van de vakantie.

Uitzicht op zee dit keer....

Al gauw hadden we het perfecte plek aan het zwembad gevonden. Een whirlpool recht voor ons en een paar stappen en je stond in het zwembad. De sfeer zat er goed in en iedereen genoot van de ontspanning. Ondertussen werd er muziek gedraaid door een dj en later ook nog een gitarist met live zang. Hmm heerlijk zo’n ontspannen sfeertje! Na heerlijk gezond te hebben, was het alweer tijd voor het avondeten. Antoinette, Elly en ik mochten dan eindelijk onze lange chique jurken aantrekken. Opgedoft en wel gingen we naar het Golden restaurant, waar we de rest van de cruise ook ons diner hebben. Elke dag heb je een driegangendiner én elke dag bestaat het menu uit weer uit andere gerechten. Wat een luxe zo’n cruiseschip!
Zelfs tijdens het eten werd er voor entertainment gezorgd. Zo kon je op de foto gaan met een piraat en kwam er een goochelaar langs. Na ons tonnetje rond gegeten te hebben, was het tijd om de boot is te gaan verkennen in de hoop dat we de rest van de week niet meer verdwalen…. Nog even heerlijk rondgekeken in de winkeltjes. Daarna lekker afgezakt naar de kamers om ons eerste nachtje op de cruise door te brengen.

Valerie

Iedere avond eten in 'Golden Palace Restaurant' a la carte

Dag 15: Orlando - Miami (FL)

Nadat we wakker waren geworden in ons ‘super deluxe hotel’ was het tijd om ontbijt te gaan halen voor de familie. Antoinette, Marco, Robin en ik stapten de auto in om een supermarkt te zoeken in de buurt en de rest bleven in de hotelkamers om alles gereed te maken voor vertrek. Nadat we een lekker maar prijzig ontbijt hadden geconsumeerd waren we klaar om de roadtrip te vervolgen naar Miami Florida. Robin had eerst nog even de hotelkamer gesaboteerd zodat we toch nog met enige voldoening het hotel konden verlaten. Eenmaal in de auto was het tijd voor onze laatste rit welgeteld 3 uur en 20 minuten. Tijdens de rit was er weinig interessants te zien, veel moeras. Om half 1 ’s middags zijn we nog even gestopt langs de snelweg om bij ‘Dunkin Donuts’ wat te eten en wat te drinken te halen. De reis vervolgde zich en kort na de tussenstop kwamen we in de buurt van Miami Florida. Het moraal was laag want toen we Miami in reden regende en stormde het alsof we in Nederland waren. Blijkbaar heeft Will Smith niet altijd gelijk (doordenkertje).

Welcome To Miami ....

Eenmaal aangekomen in het hotel waren er weer blije gezichten te zien, een fatsoenlijk hotel. Robin en Marco gingen kort na het inchecken de huurauto’s wegbrengen naar Miami International airport om met het OV terug naar het hotel te gaan. Elly en Antoinette gingen de koffers herindelen. Valerie, Jordy, Ramon en ik keken er naar uit om te gaan zwemmen maar helaas, de storm was nog niet over en is nog steeds niet over, dus zijn Valerie en Ramon op de kamer gebleven en hebben Jordy en ik lekker gesport. Eenmaal op de kamer was iedereen weer opgefrist en waren Robin en Marco ook weer aangekomen. Antoinette, Valerie en Elly hebben tijdens hun verkenningsrondje een leuk restaurant in het hotel gevonden waar we in de avond hebben gegeten.


Chicken Wings

Alles smaakte goed maar helaas in kleine porties geserveerd (voor de prijs). Na een korte woordenwisseling over de rekening konden er nog boodschappen worden gedaan en kon ik beginnen aan dit verhaal. Morgen gaan we de cruise op en gaan we jagen op de zon. Ik weet zeker dat we succes zullen boeken. We hebben er enorm zin in en we gaan extra hard genieten van deze week. Tot de volgende!

Kevin Oost (semper fi).

NB: Vanaf morgen 1 augustus t/ 8 augustus zijn we niet of minder goed bereikbaar en zullen er geen berichten worden geplaatst op deze weblog i.v.m. internet beperkingen....

Pool & Beach...nu het weer nog...

Dag 14: Orlando (FL)

Ook vandaag stond Universal op het programma. Na een ontbijtbuffet weg gewerkt te hebben zijn we, deze keer ander half uur eerder dan gisteren, met een auto vertrokken naar het park. Vandaag waren er voor de jongste 4 Expresspasses geregeld, waardoor wij niet zo lang in de rij hoefden te staan. Deze kaarten waren zeker een succes, omdat we bij de Minions maar 20 minuten in de rij hadden gestaan in plaats van 125 minuten. 
Valerie, Kevin, Ramon en ik hadden nog drie attracties die we in Universal Studios wilden bezoeken. Doordat we zo kort in de rij hoefden te staan konden we de ene na de andere attractie zonder bijzonder lang te wachten inlopen. Door het kort opvolgen van de attracties leidde dit wel eens tot aardig misselijke personen. In de tussentijd dat wij die drie attracties bezocht hadden, hebben de andere vier, de Harry Potter attractie gedaan. Echter ging dit niet helemaal goed, omdat de attractie vastliep. Gelukkig hebben ze de attractie wel af kunnen maken en hebben ze ook nog eens een golden kaart gekregen waarmee ze een attractie zonder te wachten in konden. 
Nu we alles in dit park bezocht hadden zijn we met niets anders dan de Hogwarts express naar het Island of Adventure gereden. Ook hier was een heel stuk naar de film van Harry Potter ingericht. Zo stond er het Zwijnstijn kasteel waarin we door middel van een spectaculaire 4d ride een rondleiding kregen (hier hadden degene met een lege en zwakke maag nogal spijt van). Tevens was een groot gedeelte van Zwijnsveld nagebouwd. Na met zijn allen gegeten te hebben zijn we weer opgesplitst en is iedere groep de attracties gaan doen die ze wilden. 

Aangekomen met de Hogwarts Express

Echter kwamen we elkaar al tegen bij de eerste attractie, Jurassic Park River Adventure. Onze mond viel open toen onze ouders ineens zo goed als achter ons stonden, terwijl zij anderhalf uur moesten wachten en wij de versnelde lijn hadden genomen. Later bleek dat net de singlerij open was gegaan en ze dus veel geluk hadden en net als ons niet lang hoefden te wachten.

The Express Pass 'Gang'

Daarna zijn we echt opgesplitst en zijn wij wat water attracties en 4d rides en spectaculaire rollercoasters gaan bezoeken, net zoals de ouderen alleen zij op hun eigen tempo. Echter hebben Elly en Antoinette het voor elkaar gekregen om meer attracties te bezoeken dan dat wij gedaan hebben, namelijk………

De tussenstopplaspauzedames (4 x woordwaarde)



Aan het einde van de dag moest er natuurlijk ook nog gegeten worden. Het idee was om bij de Mexicaan te gaan eten, maar hier was het helaas te druk, dus toen maar bij het tentje aan de overkant neergeploft, waar iedereen een voor een zijn of haar dipje kreeg. Na lekker gegeten te hebben en om de rekening gevraagd te hebben kregen we met zijn allen vier verschillende immens grote stukken overheerlijke taart aangeboden.

Tot slot nog even wat souvenir winkels bezocht om vervolgens na twee vermoeide dagen Universal lekker in slaap te dommelen in het hotel.

Jordy