Mom's Last Journey....
Vanochtend weer eens vroeg uit de veertjes, want we gaan op excursie naar Altun Ha (Maya ruïnes) en River Wallace (hopelijk spotten wildlife). Het ontbijt is heel goed op de boot, dus voor ieder wat wils. Rond 08.45 worden we met een tender richting het vaste land vervoerd. De boot ligt buiten territoriale wateren, dus ruim een kwartier over water voordat we vaste voet zetten in Belize. Het is deze keer een georganiseerde excursie, dus we worden keurig opgevangen door de reisleiding ter plaatse. De bus in bij de M&M’s (Melena en haar collega, wiens naam ook met een “M” begint, maar die ik ben vergeten). Vandaar de originele bijnaam voor het stel. Melena is een toppertje qua reisleiding; vertelt veel en met een flinke dosis humor, rolt er geregeld een lach door de bus. Belize moet het voornamelijk hebben van het toerisme en wat export van suikerriet, maar voor de rest is het een arm gebied. Hier en daar wat boeren die met iets wat de naam “landbouw” draagt, de kost verdienen, maar vooral veel vervallen huisjes en dito mensen. Hoe verder we de jungle inkomen, hoe minder bebouwing… Na ongeveer een uur, komen we bij de Maya ruïnes. Voor toeristen is maar een klein deel van deze tempels te bezichtigen, maar waar wij gaan kijken zijn ze de moeite waard. Een paar kleine Maya tempels en een hele grote, de tempel van de zonnegod.
|
Altun Ha Maya tempel... |
De Maya’s geloofden dat wanneer je de doden zo hoog mogelijk bracht, zij dichter bij God zouden komen. Opeens was er ook een emotioneel moment aangebroken. Voordat we deze reis gingen maken, hebben wij besloten om mama’s as mee te brengen en op een van de tempels uit te strooien. Hoe graag had zij zelf de reizen gemaakt zoals wij dat doen, geïnteresseerd als zij was in andere culturen en mensen. Met zijn achten zijn we op een van de meest rustige tempels geklommen en hebben daar samen haar as verstrooid. “Lieve mam, je bent meegegaan op reis. Dit is voor jou het eindpunt. Dichter bij God kan ik je niet brengen. Vlieg maar weg, je bent vrij. Ik zal je nooit vergeten en altijd van je houden”….. Marco, Anoinette, Jordy en Valerie; dank je wel dat jullie er voor ons waren op dit emotionele moment en dit samen met ons hebben beleefd. Vergeten we nooit!
|
Na een emotioneel moment weer een lach.... |
|
Mom's Last Journey |
Het kostte mij even moeite om weer tot mezelf te komen, maar het voelde heel goed en een bepaalde rust kwam over mij heen toen ik nog heel even alleen achter bleef om het moment vast te houden. Mama heeft haar eigen speciale plek gevonden.
Dan de bus weer in en uiteindelijk stoppen wij bij een resort waar we de lunch kunnen nuttigen; kip en bonen gekookt in kokos of de ouderwetse burger. Ieder kiest wat hij/zij het lekkerst vindt en dan hop, de boot in met zijn allen.
Bootje heeft geen overkapping, dus de zon brand lekker op onze bol. Eenmaal varende, zien we tropische vogels, apen, een klein krokodilletje en een giga hagedis in de meest wilde kleuren.
|
Metertje vlees.. |
De bedoeling was dat we op zee nog dolfijnen etc. zouden spotten, maar die waren waarschijnlijk ook op vakantie. Niet gezien in ieder geval. En toen gebeurde het. Sputter, weer even varen, nog meer sputter, sputter en uiteindelijk…. Niets. Helemaal niets. Onze geweldige schipper wilde ons eerst nog laten geloven dat er iets met de motor was, maar de sukkel was gewoon vergeten om die schuit vol te tanken.
|
Iguana |
Daar lagen we dan. Midden op zee, met een cruiseschip wat op vertrekken stond. Een andere excursieboot zou ons ophalen. Half uurtje wachttijd. Maar ach, moet kunnen toch, in een bootje zonder overkapping. We voelden ons als gekookte kreeften vlak voor het diner. Uiteindelijk duurde de redtijd iets langer, maar de humor van een stel gekleurde vrienden uit Miami werkte aanstekelijk (in koor zingen “refund”, “refund”, verwerkt gelijk je ongelooflijke irritatie over zo’n stomme actie).
Op het nippertje aan boord van de “Carnival Glory” gesprongen en zo kwam een einde aan een zeer bewogen, bij tijden emotionele dag…… One to remember…. Dag mam……
Elly
|
Prachtige Sunset vanaf de Carnival Glory... |